FİKRİMMCE

YapabiIdikIerimiz ya da yapamadıkIarımız, oIası ya da imkansız oIarak gördükIerimiz, çoğunIukIa gerçek kapasitemizin bir sonucu değiIdir. Daha çok kim oIduğumuz hakkındaki inançIarımızın yansımasıdır. (Anthony Robbins)

Hepinize merhabalar canlar.
Biliyorum yeni yazı paylaşmayalı çok uzun zaman oldu. Neden diye soracak olursanız verebileceğim hiçbir cevabım yok. Sanırım korktum. Neyden korktuğumu da bilmiyorum. Vaktimin darlığından falan da değil, gayet yaz tatilinde boştum sadece yazmaya üşendim kısacası yazmak istemedim. Eee haliyle bu kadar uzun zaman da olunca anlatacak bir sürü şeyim birikti. Yazmadığım süreç boyunca da şunu fark ettim ki  insan eğer bir şeyi gerçekten yapmak istiyorsa onu engelleyecek kendinden başka hiçbir şey yoktur. Nereden mi biliyorum, kendimden biliyorum canım benim. Okul zamanı o kadar dersin işin gücün arasında bile yazabiliyorken şu an herhangi bir işim olmamasına rağmen uzun zaman yazmadım. Bakın yazamadım demiyorum, YAZMAdım. Çünkü niye ben istemedim, eğ…

Korkuyorum sevgilim. Korkuyorum ya başkasını seviyorsan diye ödüm kopuyor. En çok canımı acıtacak olan ihtimal bu. Sana bunları vermeme 9 gün kaldı ama içim içime sığmıyor bir bilsen. Nefesim daralıyor göğüs kafesim beni dinlemez oluyor sen aklıma geldikçe. Senden başka bir şey düşünmek istemiyorum, düşündüğüm zaman kendimden o kadar çok nefret ediyorum ki o kadar suçluluk duyuyorum ki inanamazsın. Hele senden başkasına bakmışsam sana nasıl ihanet ederim diye içim içimi yiyor. Bunu belki milyonuncu kez söylüyorum ama yine de bil istiyorum. Seni düşünmek, sana aşık olmam karşılık bekleyerek yaptığım bir şey değil. Bu hislerimin karşılığı yok,  hiçbir zaman olmayacak bunu da biliyorum ama olsun.
Neyime aşık oldun dersen sana verebileceğim 2 cevap var. 1) içine beni gömecekleri , belediye çukurunun çukur olmadığı GAMZELERİN
2) sigarayla içkiyle karıştığı sadece senin olan o KOKU ya aşık oldum.
Birinin ellerini cebine koyuşuna dahi bağlanabilirmişsin, sana kördüğüm olduğumda anladım.
Kaç gün…

Hayatına girerken farklı sandığın kişinin, aslında diğerleri gibi olduğunu terk edilince anlarsın. Anlarsın ki aslında kimsenin, farkı yok kimseden. Sadece biri daha iyi yalan söyler, Biri daha iyi oynar oyununu. Hepsi bu.                                                                                                Can Yücel

Neden yalan söyleriz? Söylediğimiz yalanların gerçekten de renkleri var mıdır? Kırmızı,pembe, beyaz, mavi,lacivert,siyah yalanlar... Sizce neden yalan söyleriz, neden gerçekleri söylemek yerine onları gizlemeyi tercih ederiz? Korktuğumuz için mi, birinin iyiliği için mi yoksa canımız sıkıldığı için mi, yoksa mitoman olduğumuz için mi? Bunların herhangi biri ama siz hangisine giriyorsunuz acaba?

Ben asla yalan söylemem,hiçbir kategoriye girmiyorum DEMEYİN. Çünkü asıl şimdi yalan söylüyorsunuzdur.  Hepimiz illaki gün içinde olsun, ailemiz ileyken, toplum içindeyken olsun doğduğumuz andan itibaren büyük küçük yalanlar söylemişizdir. Yalan söylemek dediğimiz zaman aklımız…

Öncelikle hepinizden çok özür diliyorum yaklaşık 2-3 haftadır yazı paylaşamıyorum. Yoğun sınav haftam yüzünden inanın, derslerden kafamı bile kaldıramadım ama söz bu hafta bundan sonra bütün eksiklerimi kapatacağım. Hiç konuyu uzatmadan yazıya geçmek istiyorum.

Senin olmayan bir şeyi nasıl kaybedebilirsin? Senin olmayana nasıl dokunursun? Senin olmayan başkasının olabilir, başkası onu öpebilir, koklayabilir, en kötüsünü de ne biliyor musun sevgilim: başkasına ait olabilir. İşte seninle ilgili en kötü ihtimal de bu ya zaten. Başkasına ait olma düşüncen bile beni delirtmeye yetiyor. Ya başkasının olursan. 
Benim olmayanı kıskanıyorum, benim olmayana kavuşma hasreti ve bunun imkansızlığı... çok canım acıyor ya o kızı seviyorsan diye düşünmekten. Beni sevmen veya sevmemen önemli değil. Zaten seni sevmek, düşünmek, seninle ilgili hayaller kurmak karşılık bekleyerek yaptığım bir şey değil. Senden bu satırları okumandan ve bunların gerçek olduğuna inanmandan başka bir şey istemiyorum. Biliyoru…

Evet Sevgili Okurcuklarım,
 ne yazık ki aşık oldum. Ya da öyle zannediyorum. Ama bu farklı hissediyorum. Ona mektup bile yazdım.Ona hiçbir zaman veremeyeceğim bu yüzden de sizlerle paylaşmak istedim. Adını vermeyeceğim ama kısaltmasını vereceğim. Bu sefer farklı derler ya tam da öyle. Bu sefer farklı hissediyorum.Çünkü ilk defa farklı giden bir şeyler var bu hikayede. İlk defa sevdiğim insandan gözlerimi kaçırmıyorum,utanmıyorum. Tam tersine korkusuzca onun gözlerinin içine bakmak istiyorum. Ona sarılıp kokusunu sonsuza dek içime çekmek istiyorum. Bunları söylerken ayrıca kendime küfürler ediyorum. Çünkü o kadar büyük konuştum ki, tükürküklerimi yalamadım,  tükürdüklerimi sabah, öğlen,akşam yedim yuttum. Aşık olanlara ergenler, deyip küfürler mi etmedim, gerizekalılara bak ya mal gibi aşık olduklarını zannediyorlar mı demedim... Anlayacağınız her şeyi saydım ve sonuç: AŞIK OLDU.

İTİRAF MEKTUBU

Sana çok fena aşık oldum T.L. , seni izleyerek mutlu oldum, senin gülüşünde mutlu oldum, sen gü…

Ben Kimim? Bendeniz Dicle. Dicle Gül. Ankara'da yaşıyorum. Bu aralar blogumun okunma sayısını artırma konusuna baya kafayı takmış durumdayım. Bu sayfayı da bu yüzden yazıyorum zaten. Hem beni de tanırsınız. Ne kadar mükemmel, ne kadar muhteşem ötesi olduğumu da öğrenirsiniz. Off Yarabbimm analar benim gibilerini maşallah tü tü tü nasıl doğuruyor ya. Ne kadar insanötesi bir şeyim. Kendimi nasıl da seviyorum. oy ben benim ağzımı gözümü, burnumu yerim yaaa. Lise öğrencisiyim,belki ilerde olur da meşhur olursam diye okulumu söylemeyeceğim ( olamadı). Herkes gibi yaşamaya çalışıp yaşayamayangillerdenim.Yemek yemek en büyük hobilerimdendir. Kitap okumayı, yüzmeyi, müzük dinlemeyi ve de her kız gibi alışverişe çıkmaya, para harcamaya bayılırım hatta ve hatta en büyük hobimdir.Siz sevgili okuyucularımı, dertortaklarımı çook seviyorum. Milyonlarca tane sahte olsun gerçek olsun sosyal medya hesabım vardır. Takip edebilirisiniz. Sizlere bir kıyak yapıp gerçek hesaplarımı vericem. Hadi yine …